Τιμούν τον Φ. Παπαφώτη στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα!

Τιμούν τον Φ. Παπαφώτη στο «Σπίτι  της  Κύπρου» στην  Αθήνα!

 


Η   Κύπρος   αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στα παγκόσμια χρονικά όπου το κράτος τιμά ανθρώπους που πολέμησαν το ίδιο το κράτος.

Μια τέτοια εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 23 Απριλίου 2018 στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα, όπου θα τιμηθεί ο Φώτης Παπαφώτης.

Κι αυτό με το δικαιολογητικό ότι υπήρξε αγωνιστής της ΕΟΚΑ.

Στον συγκεκριμένο χώρο παρουσιάστηκε το βιβλίο του Ζήνωνα Ζανέττου με τίτλο «Κρόνικα Βιοτής», που σύμφωνα με την πρόσκληση ήταν αφιερωμένο στον Τομεάρχη Καρπασίας Φώτη Παπαφώτη.

Το επίσημο κράτος συμπράττει στην απόδοση τιμής στον Φώτη Παπαφώτη ο οποίος σύμφωνα με το βιογραφικό του (http://archive.li/kKKKW)  διετέλεσε διευθυντής, αρθρογράφος και σχολιογράφος των γριβικών εφημερίδων «EΘNIKH» και «ΠATPIΣ» καθώς και σχολιογράφος και Υπεύθυνος Διαφημίσεων της εφημερίδας «ΓΝΩΜΗ» του Δ.E.K. (Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος).

Του ανθρώπου που στο βιογραφικό του δηλώνει ότι ήταν υπεύθυνος πληροφοριών της ΕΟΚΑ Β΄ και ότι διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Γενικός Οργανωτικός της E.Σ.E.A. (Επιτροπής Συντονισμού Ενωτικού Αγώνος), της πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ Β’, που σε συνεργασία με την χούντα των Αθηνών προκάλεσαν την αποσταθεροποίηση του Κυπριακού κράτους με αποτέλεσμα το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε βιντεογραφημένη συνέντευξη του στον δημοσιογράφο Κώστα Γενάρη, δηλώνει ότι σε συνάντηση που είχε με τον Γρίβα στην Αθήνα πριν το 1971 που ιδρύθηκε η ΕΟΚΑ Β’, εισηγήθηκε στον Γρίβα κατάληψη της εξουσίας στην Κύπρο αφού εξασφαλιστεί από τον Γρίβα η μη επέμβαση της Τουρκίας, διαφορετικά να μην το κάνει. Προσθέτει ότι στη συνέχεια είπε στον Γρίβα πως αν εξασφαλίσει την μη επέμβαση της Τουρκίας: «θα έρθεις και την πρώτη νύκτα που θα έρθεις θα σου παραδώσουμε την εξουσία». Και προσθέτει με ένα σαρδόνιο χαμόγελο: «Και θέλεις τον Μακάριο ζωντανό να είναι δίπλα σου στο προεδρικό (θα τον έχεις). Τον θέλεις πεθαμένο; Θέλεις το κεφάλι του; θα έχεις το κεφάλι του».  Συνεχίζει λέγοντας ότι ο Γρίβας τον ρώτησε τι θα προτιμούσε ο ίδιος και του απάντησε «εγώ προτιμώ όχι ζωντανό διότι ο Μακάριος πάλι θα σου γελάσει…». Και προσθέτει ότι παρότρυνε τον Γρίβα να έρθει στην Κύπρο και ο Μακάριος τελείωσε. «Θα τον εκτελέσουμε», αναφέρει χαρακτηριστικά.
(https://www.youtube.com/watch?v=7pKxeHytl6I).

Αλλά και την περίοδο που ο Φ. Παπαφώτης ήταν τομεάρχης Καρπασίας κατά την περίοδο της ΕΟΚΑ 1955-59 (από τον Ιούλιο του 1956 μέχρι το τέλος του Αγώνα) σημειώθηκαν στον τομέα του εκτελέσεις με την κατηγορία της προδοσίας, περιλαμβανομένων και αριστερών.

Στο βιβλίο του «Ο σύγχρονος εφιάλτης του έθνους ΚΚΕ & ΑΚΕΛ», στη σελ.504 παραδέχεται ότι «… για τις εκτελέσεις στον τομέα Καρπασίας ανελάμβανα την πλήρη ευθύνη».

Στη σελ. 398 αναλαμβάνει την ευθύνη για τα όσα έγιναν με την περίπτωση του Σάββα Μένοικου από τις Γούφες, ο οποίος δολοφονήθηκε μέχρι θανάτου με λιθοβολισμό τον Μάιο του 1958.  Αναλογιζόμενος το φρικτό του εγκλήματος προσπαθεί να απαρνηθεί της ευθύνης της δολοφονίας, γράφοντας ότι ναι μεν επιστράτευσε το λαό για να συνετίσει τον παρεκτρέπομενο, γράφοντας ότι «Η μέθοδος αυτή είχε άριστα αποτελέσματα», αλλά η διαταγή, όπως αναφέρει δεν ήταν για εκτέλεση αλλά για εκφοβισμό, αλλά όπως αναφέρει σε άλλες περιπτώσεις, ο Μένοικος πέθανε από συγκοπή καρδίας!

Αρνείται την εντολή δολοφονίας, ωστόσο τον διαψεύδει ανακοίνωση της ΠΕΚΑ όπου η ΕΟΚΑ αναλαμβάνει την ευθύνη της εκτέλεσης δύο προδοτών, όπως αναφέρει, δηλαδή του Μένοικου και του Γιασουμή.

Τέλος ο Τομεάρχης Καρπασίας της ΕΟΚΑ παραδέχεται και τη δολοφονία του Ηλία Ττοφαρή στην Κώμα του Γιαλού τον Ιανουάριο του 1958 γράφοντας το εξής τραγελαφικό: «Η ΕΟΚΑ δεν εκτέλεσε τον Ηλίαν Ττοφαρήν. Η ΕΟΚΑ εκτέλεσε κάποιον άγνωστον από την Κώμα του Γιαλού…»!

Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, θα τιμηθεί με τη συμβολή του Κυπριακού κράτους;

(Η φωτογραφία είναι από ομιλία του στο ΕΛΑΜ για τον Γρίβα)

ΟΝΕΙΔΟΣ

Γιατί στο «Σπίτι της Κύπρου» της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα πρέπει να τιμηθεί ένας από τους ανθρώπους που δεδηλωμένα πολέμησαν την Κυπριακή Δημοκρατία και που δηλώνουν υπεύθυνοι για δολοφονίες ανθρώπων;

Σε μια ακόμη κυνική ομολογία οι θύτες γραφούν τα παρακάτω. Θύμα της ίδιας μισαλλοδοξίας ήταν και η δολοφονία του Μιχάλη Πέτρου από την Λύση, που έγινε στον άλλο Τομέα Αμμοχώστου της ΕΟΚΑ. Χαρακτηριστικά αναφέρουν οι «Σύνδεσμοι Αγωνιστών»: «Τα μέλη του ΑΚΕΛ κτύπησαν τις καμπάνες (έτσι ήταν το σύνθημα τους) και μαζεύτηκαν αρκετοί κομμουνιστές οι οποίοι περικύκλωσαν τους Αγωνιστές με εχθρικές διαθέσεις και τους επιτέθηκαν. Επικεφαλής ήταν ο Μιχάλης Πέτρου ο οποίος προκαλούσε τους Αγωνιστές να βγάλουν τις μάσκες και ήταν εχθρικός. Σε αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις να μην κινείται προκλητικά με στόχο να τους αφοπλίσουν εκείνος δεν εννοούσε να σταματήσει και συνέχισε γι’ αυτό και πυροβόλησαν. Στις συνθήκες που προκλήθηκαν κάποιος Αγωνιστής πάτησε τη σκανδάλη, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο Μιχάλης Πέτρου και να υποκύψει στα τραύματά του».

Συχνά ήταν οι διάφορες «τιμωρίες» που επιβάλλονταν σε απλούς πολίτες για «γνώση και συμμόρφωση» μεταξύ των οποίων εκτός από την εκτέλεση, ο ξυλοδαρμός, η διαπόμπευση, το κόψιμο των μαλλιών και άλλα. Έγιναν «τραγικά λάθη», που οφείλονται στην έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή. Αυτό τεκμηριώνεται από τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό Ελληνοκυπρίων πολιτών (203 έναντι 105 Άγγλων στρατιωτών) που εκτελέστηκαν το 1955-59.


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ Παραρτήματος Ελλάδας, της Δημοκρατικής Κίνησης Κυπρίων Εργαζομένων Ελλάδας και της Προοδευτικής Κίνησης Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας επισκέφτηκε σήμερα την Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον Πρέσβη κ. Κυριάκο Κενεβέζο.

Σκοπός της επίσκεψης ήταν να εκφραστεί έντονη διαμαρτυρία για την παρουσίαση από το Σπίτι της Κύπρου σήμερα 23 Απριλίου 2018 του βιβλίου του Ζήνωνα Ζανέττου με τίτλο «Κρόνια Βιοτής», που σύμφωνα με την πρόσκληση είναι αφιερωμένο στον Τομεάρχη Καρπασίας της ΕΟΚΑ Φώτη Παπαφώτη. Η αντιπροσωπεία δήλωσε ότι η παραπάνω ενέργεια έχει προκαλέσει αισθήματα αγανάκτησης μεταξύ των απογόνων των θυμάτων αυτής της μισαλλοδοξίας, κάποιοι εκ των οποίων βρίσκονται στην Ελλάδα.

Η «αγιογραφία» ενός ανθρώπου που δεδηλωμένα πολέμησε την Κυπριακή Δημοκρατία και που δηλώνει υπεύθυνος για δολοφονίες αθώων ανθρώπων, αποτελεί Όνειδος.

Τελικά παρευρέθηκαν 25-30 άτομα, μαζί με τους ομιλητές, συγγενείς και προσωπικό της Πρεσβείας. Η «εκδήλωση» αποδοκιμάστηκε από την Κυπριακή παροικία.

___________________________________________________________________________

Η θυσία των Καβάζογλου – Μισιαούλη

Η θυσία των Καβάζογλου – Μισιαούλη




Για μια ακόμη χρονιά τιμούμε τους ηρωομάρτυρες της ελληνοτουρκικής φιλίας Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη που με τη θυσία τους έγιναν σύμβολα του κοινού αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για ειρηνική συμβίωση. Πενήντα χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία των δύο Κύπριων πατριωτών, στις 11 Απριλίου 1965, από την εθνικιστική τουρκοκυπριακή τρομοκρατική οργάνωση της ΤΜΤ, τα μηνύματα της θυσίας αυτής παραμένουν ακόμη ζωντανά.    

Ο εθνικισμός – σοβινισμός υπήρξε πάντοτε ο κακός δαίμονας της Κύπρου και ο καλύτερος σύμμαχος των ιμπεριαλιστών στα άνομα σχέδια τους. Το φασιστικό πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ μαζί με τη βάρβαρη Τουρκική εισβολή που ακολούθησε, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Τέσσερις και πλέον δεκαετίες από το δίδυμο έγκλημα που συντελέστηκε εις βάρος της Κύπρου και του Λαού της, οι εθνικιστικές σαν αμετανόητοι νοσταλγοί του παρελθόντος επιμένουν να πολεμούν λυσσαλέα κάθε προσπάθεια καλλιέργειας κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, κάθε δραστηριότητα επαναπροσέγγισης, ενώ εμφανίζονται και ως οι μεγαλύτεροι πολέμιοι της λύσης του Κυπριακού. Φορώντας τον εθνικιστικό τους μανδύα αντιπαλεύουν τη μορφή λύσης του Κυπριακού, στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αδιαφορώντας για τις ολέθριες συνέπειες της στάσης τους εις βάρος της Κύπρου και του Λαού της.
Η επαναπροσέγγιση για τους κύκλους αυτούς είναι κάποιες εκδηλώσεις του ΑΚΕΛ χωρίς νόημα και ουσία. Λησμονούν από ότι φαίνεται ότι το Κυπριακό αποτελεί διεθνές πρόβλημα εισβολής, κατοχής, παράνομου εποικισμού, εθνικού ξεκαθαρίσματος και ξένων επεμβάσεων. Ταυτόχρονα το Κυπριακό έχει την εσωτερική του πτυχή που σχετίζεται με τις σχέσεις των δύο κοινοτήτων, οι οποίες έχουν εκτραχυνθεί ιδιαίτερα μετά τα τραγικά γεγονότα του ’74. Στα πλαίσια αυτά, η πολιτική της επαναπροσέγγισης και η καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για εξομάλυνση των σχέσεων των δύο κοινοτήτων, για την εξεύρεση λύσης και για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της, όταν και εφόσον αυτή συμφωνηθεί.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, μια ενδεχόμενη παραγνώριση είτε της διεθνούς πτυχής είτε της εσωτερικής πτυχής του Κυπριακού θα ήταν καταστροφική. Η επαναπροσέγγιση είναι επίσης, πολιτική διαδικασία που δεν μπορεί να έχει σαν αφετηρία της την «κοσμοπολίτικη αντίληψη» που παραγνωρίζει τα υπαρκτά προβλήματα, τα οποία δημιούργησαν τα δεδομένα του διαχωρισμού. 

Συνεπώς, η Επαναπροσέγγιση για εμάς δεν περιορίζεται μόνο στη διοργάνωση κάποιων εκδηλώσεων, αλλά αποτελεί μια ακόμη ένδειξη της επιμονής μας για λύση του Κυπριακού, μακριά από ξένες επεμβάσεις και κατοχικά στρατεύματα.

Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι, η μη λύση του κυπριακού προβλήματος δεν είναι λύση. 

Μια τέτοια εξέλιξη σημαίνει αυτόματα τη διχοτόμηση της πατρίδας μας με όλες τις αρνητικές συνέπειες για το σύνολο του κυπριακού λαού, αφού το μέλλον μας θα υποθηκευτεί στα πρόσκαιρα και αλλότρια συμφέροντα των ξένων και της κατοχικής Τουρκίας.

Εν κατακλείδι, επιβάλλεται η θετική ανταπόκριση στις νέες συνθήκες και επιμονή στον αγώνα μας με στόχο την επίτευξη μια βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του λαού μας για μια Κύπρο ελεύθερη, επανενωμένη, αποστρατιωτικοποιημένη, ομοσπονδιακή.

Οι κοινοί αγώνες που σημάδεψαν και άλλαξαν την ιστορία αυτού του τόπου, οι νεκροί μας που θυσιάστηκαν για να μείνει ενωμένος τούτος ο λαός, οι μνήμες από τις ίδιες γειτονιές και η φιλία των ανθρώπων που ζούσαν μαζί δεν σβήνονται και δεν ξεγράφονται με μια μονοκονδυλιά, όπως πολλοί θα ήθελαν.

http://dialogos.com.cy/blog/i-thisia-ton-kavazoglou-misiaouli-ke-epanaprosengisi/







23 Απριλίου 1962


1962: Δολοφονούνται από την ΤΜΤ οι προοδευτικοί Τ/κ δικηγόροι και δημοσιογράφοι υπερασπιστές της συνεργασίας των δυο κοινοτήτων και της κυπριακής ανεξαρτησίας Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γκιουρκάν.     

http://dialogos.com.cy/blog/23-apriliou/

_____________________________________________________________________________

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967


Η  Χούντα  των  Αθηνών επέβαλε ένα στυγνό δικτατορικό καθεστώς, με φυλακίσεις, βασανισμούς, εξορίες, στρατοδικεία, δίωξη του συνδικαλισμού, λογοκρισία του Τύπου και της Τέχνης, προώθηση του χαφιεδισμού σε συνδυασμό με γενικευμένη διαφθορά και μια οικονομική πολιτική προκλητικών «διευκολύνσεων» στο εγχώριο και το αμερικανικό μεγάλο κεφάλαιο. Ας υπενθυμιστεί επίσης, ότι κάτω από το σύνθημα των «ελληνοχριστιανικών ιδεωδών» και το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», η Χούντα προέβαινε σε συστηματική αντικομμουνιστική και σοβινιστική προπαγάνδα την ώρα βέβαια που η χώρα τελούσε σε καθεστώς υποτέλειας στις ΗΠΑ και την ώρα που οι χουντικοί διαπραγματεύονταν με την Τουρκία το ξεπούλημα της Κύπρου.

Είναι γνωστό άλλωστε -όπως είχε προειδοποιηθεί τις ίδιες μέρες του χουντικού πραξικοπήματος- ότι στη δικτατορία είχε ανατεθεί από τα αφεντικά της η προώθηση της ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου μέσα από την υπονόμευση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και την υπόσκαψη της κυβέρνησης Μακαρίου που αντιστεκόταν στα σχέδια διαμελισμού του νησιού μας. Η οργάνωση και εκτέλεση του φασιστικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 από τη Χούντα, σε συνεργασία με την ΕΟΚΑ Β’, ήταν η συνειδητή συνέργεια της στο σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου που ολοκληρώθηκε βέβαια με την εισβολή και κατοχή της Τουρκίας.

Η χούντα και οι χουντικοί δεν ήταν ούτε «άφρονες», ούτε «ξεγελάστηκαν» από κανένα. Ήταν συνειδητοί εχθροί της Κύπρου και του λαού της. Και ως τέτοιοι θα είναι για πάντα γραμμένοι στην Ιστορία και στη λαϊκή συνείδηση.

Το έγκλημα που διέπραξε η Χούντα σε βάρος της Κύπρου δεν μπορεί να ξεχαστεί ή να παραγραφεί. Μπορεί όμως να ανατραπεί. Με την απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου και του λαού της. Με την οριστική απομόνωση των νεοφασιστών υμνητών της, του εθνικισμού-σοβινισμού.

__________________________________________________________________________

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ    ΤΟ    ΝΕΟ    ΤΕΥΧΟΣ     ΑΡ. 49 ΤΗΣ    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ    ΑΠΟΨΗΣ                                     ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ    ΤΟ    ΝΕΟ  ...

Το νέο blogspot μας - Αρχείο Τευχών "Δημοκρατικής Άποψης":