ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ:  ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ  Η  ΝΕΑ  ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ  ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΞΕΝΕΣ  ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ  ΕΝΑΝΤΙΑ  ΣΤΗ  ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

----------------------------------------------

- - - - - *

Μαδούρο: Συνελήφθη Αμερικανός κατάσκοπος κοντά σε συγκρότημα διυλιστηρίων



Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες αναγνωρίζουν και πάλι, στην πράξη, τη νόμιμη κυβέρνηση του Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Το ίδιο ακριβώς κάνει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη διαφορά ότι βρίσκεται... σε άρνηση. [ . . .]

Ο Μαδούρο «παγώνει» τις συνομιλίες με την αντιπολίτευση –Έρευνα κατά Γκουαιδό για εσχάτη προδοσία

----------------------------------------------
Καταδικάζουμε τη νέα απόπειρα πραξικοπήματος των ακροδεξιών δυνάμεων και της ντόπιας ολιγαρχίας στη Βενεζουέλα. Η πραξικοπηματική αυτή ενέργεια στρέφεται για μια ακόμη φορά ενάντια στη δημοκρατία, στη ίδια τη χώρα και το λαό της.


Ο αυτοανακηρυχθείς «πρόεδρος» και οι ακροδεξιές δυνάμεις  έχοντας την πλήρη στήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και αντιδραστικών κυβερνήσεων της «Ομάδας Λίμα» επιχείρησαν ακόμη μια φορά να προκαλέσουν εμφύλια σύγκρουση, επιδιώκοντας τη δημιουργία συνθηκών για εξωτερική στρατιωτική επέμβαση.  Παρά τις εκ νέου εκκλήσεις τόσο του Γκουαϊδό όσο και των αξιωματούχων των ΗΠΑ Μπόλτον-Πομπέο-Ρούμπιο για να εξεγερθεί ο στρατός ενάντια στον εκλεγμένο Πρόεδρο Μαδούρο, εκ του αποτελέσματος, δεν πέτυχαν το σκοπό τους.
Διαδήλωση στο Καράκας υπέρ του Μαδούρο

Η νέα αυτή παράνομη ενέργεια αποτελεί συνέχεια ενός συνολικού σχεδιασμού για επέμβαση στη Βενεζουέλα. Προηγήθηκε η πρόκληση ηλεκτρικού σαμποτάζ καθώς και οι παράνομες οικονομικές εμπορικές και χρηματοπιστωτικές κυρώσεις που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ ενάντια στη Βενεζουέλα. Στόχος είναι η ανατροπή των όσων πέτυχε η χώρα τα τελευταία 20 χρόνια προς όφελος του λαού, ώστε να περάσει η Βενεζουέλα υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ μαζί με τις μεγαλύτερες επιβεβαιωμένες πηγές πετρελαίου παγκόσμια. 

Δεν μπορούμε επίσης να μην καταγγείλουμε ως επέμβαση στα εσωτερικά της Βενεζουέλας τις δηλώσεις του απερχόμενου προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τις οποίες καλούσε τους στρατιωτικούς της χώρας να πάρουν το μέρος του αυτοανακηρυχθέντος «προέδρου».

Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας (*) και της Κυπριακής Δημοκρατίας σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συνταχθούν με τις δυνάμεις που αναγνωρίζουν και στηρίζουν αυτή την παρανομία.

Πρέπει, αντίθετα, να ενεργήσουν στο πλαίσιο της αρχής της μη επέμβασης στα εσωτερικά των κρατών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.

Εκφράζουμε την ολόπλευρη αλληλεγγύη μας στο λαό της Βενεζουέλας και τις δυνάμεις που αγωνίζονται για υπεράσπιση της Βολιβαριανής Επανάστασης και της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας τους.

(*) = Η νέα Ελληνική Κυβέρνηση αναγνώρισε τον σφετεριστή Γκουαϊδό).


----------------------------------------------


Δεν είναι εύκολη υπόθεση η ανατροπή Μαδούρο


Μια από τις πρώτες ενέργειες της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο διεθνές επίπεδο ήταν η αναγνώριση του Χουάν Γκουαϊδό, που έχει αυτοανακηρυχθεί μεταβατικός πρόεδρος της Βενεζουέλας. Ο ίδιος, βέβαια, ευχαρίστησε τον κ. Μητσοτάκη τηλεφωνικά και δεν έχασε την ευκαιρία να τον καλέσει στη Βενεζουέλα, «όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες».

Όλ΄ αυτά θα είχαν ίσως κάποιο νόημα, αν οι επιθέσεις ανατροπής του Μαδούρο, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, δεν κατέληγαν σε «φιάσκο», όπως έγραψε η γαλλική «Λε Μοντ». Τα πράγματα δεν έγιναν στη Βενεζουέλα όπως τα προέβλεψαν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, και κυρίως οι ΗΠΑ, «έχοντας υποτιμήσει οικτρά την αντίσταση του προέδρου Νικολάς Μαδούρο (του στρατού και του λαού). Ο Λευκός Οίκος επιμένει με πείσμα ότι ο Μαδούρο θα πρέπει να εγκαταλείψει την εξουσία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο», γράφει η «Λε Μοντ». Σήμερα ο Λευκός Οίκος βρίσκεται αντιμέτωπος μ΄ ένα δύσκολο πρόβλημα και είναι υποχρεωμένος να κάνει μια επιλογή καθόλου ευχάριστη: να επέμβει άμεσα στρατιωτικά ή να περιμένει την αργή κατάρρευση του καθεστώτος.

Το λάθος της Ουάσιγκτον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εκτίμησε σωστά το συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες και της αντιπολίτευσης. Και το λάθος αυτό ήταν καθοριστικό για την ηγεσία της αντιπολίτευσης, την αξιοπιστίας της και την ικανότητά της να φέρει σε πέρας την αποστολή της.

Οι διαπραγματεύσεις στο Όσλο
Μετά την αποτυχημένη απόπειρα ανατροπής του Μαδούρο της 30ης Απριλίου, η πρωτοβουλία και η διαμεσολάβηση της νορβηγικής κυβέρνησης για την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών για τη διέξοδο της χώρας από την κρίση, εκδηλώθηκε την κατάλληλη στιγμή. Γιατί, όπως υποστήριξε ο πολιτειολόγος Καστίλιο Μολέντα στο Γαλλικό Πρακτορείο AFP: «Η αντιπολίτευση, προφανώς, ούτε μόνη της, ούτε και με τη βοήθεια των ΗΠΑ θα κατορθώσει να νικήσει την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Αυτή η διαπίστωση τής επιβάλλει να ζητήσει άλλους μηχανισμούς για να φθάσει σε μια συμφωνία, ώστε να οδηγηθεί η χώρα στις εκλογές».

Έτσι η κυβέρνηση του Ν. Μαδούρο και η πολύμορφη αντιπολίτευση που συσπειρώνεται (προσωρινά;) γύρω από τον Χουάν Γκουαϊδό, βρέθηκαν από τον Μάιο στο Όσλο, συμμετέχοντας στους δύο γύρους των διαπραγματεύσεων με τη διαμεσολάβηση της νορβηγικής κυβέρνησης. Οι δύο αντιπροσωπείες, σύμφωνα με τον υπουργό των Εξωτερικών της Νορβηγίας, μετά το τέλος των δύο γύρων, χωρίς όμως να έχουν καταλήξει σε μια συμφωνία «θα συνεχίσουν τον τρίτο γύρο συνομιλιών, στο νησί της Καραϊβικής Μπαρπέιντος για να προωθήσουν την αναζήτηση μιας λύσης αποδεκτής και συνταγματικής».

Διπλωματία της ειρήνης
Με την ευκαιρία του νέου γύρου των συνομιλιών, ο πρόεδρος Μαδούρο εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι συζητήσεις θα είναι εποικοδομητικές, γιατί «πιστεύω στη διπλωματία της ειρήνης, εργάζομαι για την ειρήνη, και την ισότητα με δικαιοσύνη και ανεξαρτησία… Πιστεύω πως θα πρέπει να αποκαταστήσουμε την ειρήνη για να ανοικοδομήσουμε τη χώρα».

Ο νέος οικοδεσπότης που φιλοξενεί τις δύο αντιπροσωπείες Έκτορ Ροντρίγκες είπε ανοίγοντας τον τρίτο γύρο των συνομιλιών ότι «δεν είναι ένας εύκολος δρόμος… Θεωρώ όμως ότι τα κόμματα της Βενεζουέλας μπορούν να φθάσουν σε μια συμφωνία και σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση». Πόσο αποδεκτή μπορεί να είναι μια λύση όταν ο «πραξικοπηματίας», όπως αποκαλεί ο Ν. Μαδούρο τον Χ. Γκουαϊδό, θέτει ως βασική προϋπόθεση την παραίτηση του «δικτάτορα» Μαδούρο από την προεδρία της χώρας.

Ένα ερώτημα που θέτουν παρατηρητές, είναι αν πράγματι αναζητείται ειλικρινά μια λύση που θα οδηγήσει σε ελεύθερες, χωρίς παρεμβάσεις εκλογές με την παρουσία μιας αντιπροσωπείας διεθνών παρατηρητών. Και ακόμα αν όλες οι δυνάμεις θα αναγνωρίσουν τα αποτελέσματα των εκλογών ή θα επικρατήσουν άλλες απόψεις, όπως συνέβη στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές.

Πιέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Ο δρόμος προβλέπεται μακρύς και δύσκολος. Οι δυνάμεις που βιάστηκαν να αναγνωρίσουν το μεταβατικό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό επιμένουν στο στόχο τους, εφαρμόζοντας πιστά τις οικονομικές κυρώσεις που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία που θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση Μαδούρο. Τελευταία ανέβηκαν οι τόνοι για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αναφέρει η έκθεση που συντάχθηκε από την ύπατη αρμοστή στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Μισέλ Μπατσελέτ, πρώην προέδρου της Χιλής.

Η έκθεση αυτή προκάλεσε ποικίλες και έντονες αντιδράσεις όχι μόνο στη Βενεζουέλα, αλλά και σε από παράγοντες των άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής και των ΗΠΑ.

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές είναι αυτή του αμερικανού Άλφρεντ Ζόγιας που είχε οριστεί το 2012 από το Συμβούλιο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σαν ανεξάρτητος, ειδικός για την προώθηση της δημοκρατίας και της ισότητας στον κόσμο. Ο Αλ. Ζάγιας εξέφρασε την λύπη του, γιατί «αντί να συνταχθεί μια έκθεση που θα έριχνε φως στα πραγματικά προβλήματα της Βενεζουέλας, που προκαλούνται από τα εμπάργκο κ.λπ, η έκθεση υιοθετεί όλες σχεδόν τις απόψεις της αντιπολίτευσης και των Αμερικανών». Και ο Άλφρεντ Ζάγιας καταλήγει: «πως τα προβλήματα της Βενεζουέλας μπορούν να λυθούν μόνο με την άρση των κυρώσεων και του εμπάργκο». Στο εσωτερικό της χώρας, την Βενεζουέλα, η γνωστοποίηση της προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις στους δρόμους της πρωτεύουσας. Ο Ν. Μαρούρο μιλώντας στους διαδηλωτές κάλεσε την Μισέλ Μπατσελέτ να αποσύρει την έκθεση και να τη διορθώσει, γιατί με το περιεχόμενό της «προσβάλει το λαό της Βενεζουέλας».

Ταυτόχρονα, ο εκπρόσωπος της Βενεζουέλας στον ΟΗΕ κατέθεσε ψήφισμα εκ μέρους του Κινήματος των Αδεσμεύτων Χωρών στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, με το οποίο καταδικάζονται οι αμερικανικές κυρώσεις κατά της χώρας του. Το ψήφισμα αυτό εγκρίθηκε με πλειοψηφία 28 ψήφων υπέρ, 14 κατά και 5 αποχές. Κατήγγειλε επίσης τον επικεφαλής της ομάδας των αμερικανικών κρατών, γιατί υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης που συνεχίζονται στα νησιά Μπαρπέιντος, για να οδηγήσουν και πάλι την Βενεζουέλα στα πρόθυρα του πολέμου και των επεμβάσεων.

Από την άλλη, όμως, εκδηλώνεται όλο και πιο ανοιχτά η συμπαράσταση στο λαό της Βενεζουέλας, όχι μόνο από τις χώρες της αμερικανικής ηπείρου. Στο πλαίσιο αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εκδήλωση που έγινε στην Πορτογαλία για «να επιστραφούν τα λεφτά πίσω στην Βενεζουέλα».

Δώστε τα κλεμμένα πίσω στη Βενεζουέλα
Πράξη αλληλεγγύης με το λαό της Βενεζουέλας θεωρήθηκε η συζήτηση που έγινε στις αρχές της εβδομάδας στην έδρα της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργαζομένων της Πορτογαλίας (CGTP). Στη συζήτηση αυτή μετείχαν εκτός από τα συνδικάτα, κινήματα και πολιτικές οργανώσεις. Με στόχο «την άσκηση πίεσης στην τράπεζα Novo Banco, για να αποδεσμεύσει το 1 δισ. 543 ευρώ που κατακρατεί παράνομα μετά το βάρβαρο εμπάργκο του Τραμπ.

Έτσι η χώρα υφίσταται ένα χτύπημα «από τις ισχυρές στρατιωτικές και τεχνολογικές δυνάμεις»… Πρόκειται για ένα «μη συμβατικό πόλεμο», είπε το στέλεχος του ΚΚ Πορτογαλίας Λουίς Καραφίνχα. Και ο Αντόνιο Φρατές εκπρόσωπος του συνδικάτου πρόσθεσε πως οι ενέργειες αυτές των τραπεζών στρέφονται ευθέως κατά του λαού της Βενεζουέλας, ενώ άλλος ομιλητής είπε πως όσοι μιλάνε για ανθρωπιστική κρίση στη Βενεζουέλα, θα πρέπει να σκεφτούν ποιος την προκαλεί αυτή την κρίση.


----------------------------------------------

Ο ΜΑΔΟΥΡΟ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΕΤΙΑ 2019-2025

 

Βενεζουέλα: Εντείνονται οι πιέσεις και απειλές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους


Ο Νικολάς Μαδούρο, πρόεδρος της Βενεζουέλας, ορκίστηκε στις 10 Ιανουαρίου για μια δεύτερη εξαετία, παρά τις ισχυρές αντιδράσεις, πιέσεις και το πολεμικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στη Λατινική Αμερική. Στην ορκωμοσία παρευρέθηκαν πάνω από 90 αντιπροσωπίες: ξεχώριζαν ο πρόεδρος της Βραζιλίας, του Σαλβαδόρ, της Νικαράγουας και της Κούβας. Το Μεξικό εκπροσώπησε ο υπουργός Εξωτερικών. Ακόμα παρευρέθηκαν οι αντιπροσωπίες Κίνας, Ρωσίας και Τουρκίας. Ο Νικολάς Μαδούρο εκλέχτηκε για δεύτερη φορά στην προεδρία τον Μάιο του 2018 με 5.827.728 ψήφους, από το σύνολο των 8.600.936 που ψήφισαν, η αποχή έφθασε στο 52%, το ποσοστό του Μαδούρο επί των ψηφισάντων ήταν 67,7% και η δεξιά διασπάστηκε. Ο αντίπαλος του Μαδούρο πήρε 21,2%. Το αποτέλεσμα αυτό αμφισβητήθηκε και άρχισαν οι πιέσεις.

Εντείνονται οι πιέσεις
Οι πιέσεις αυτές συνεχίστηκαν και πέρασαν διάφορες φάσεις διαλόγου για την εξεύρεση δημοκρατικής λύσης-διεξόδου στις απειλές μέχρι και την απόπειρα δολοφονίας του Μαδούρο.

Τις τελευταίες ημέρες, όμως, οξύνθηκαν με αποκορύφωμα την ανακοίνωση της «ομάδας της Λίμα». Δηλαδή, των κρατών της περιοχής, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Παναμά, Περού και Παραγουάη (η τελευταία ανακοίνωσε, μάλιστα, και τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με τη Βενεζουέλα), τον Καναδά και το Μεξικό. Το Μεξικό, όμως, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες δεν υπέγραψε το ανακοινωθέν, δηλώνοντας ότι «δεν πρόκειται να παρέμβει στα εσωτερικά της Βενεζουέλας». Ο πρόεδρος της χώρας Αντρές Μανουέλ Λοπέζ Ομπραδόρ ήταν πιο σαφής: «η κατάσταση και τα προβλήματα της χώρας αυτής είναι υπόθεση του λαού της Βενεζουέλας, ο μόνος που μπορεί να βρει λύση».

Η ένταση της πίεσης των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας συμπίπτει με την ανάληψη της προεδρίας στη Βραζιλία από τον ακροδεξιό πρόεδρο Ζαίρ Μπολσονάρο. Ο κύριος αυτός, σύμφωνα με δημοσιεύματα, φέρεται πως θα αναλάβει, με τη στήριξη των ΗΠΑ, καθήκοντα ως επικεφαλής μιας προσωρινής συμμαχίας για να αντιμετωπιστούν οι «δικτατορικές» κυβερνήσεις, όπως τις χαρακτηρίζουν.

Δεν είναι, συνεπώς, καθόλου τυχαίο που ορισμένοι «παρατηρητές περιμένουν μια αύξηση της διεθνούς πίεσης στον 56χρονο ηγέτη της Βενεζουέλας», γράφει η «Λε Μοντ».
Δεν αποκλείεται στρατιωτική παρέμβαση

Την ημέρα της ορκωμοσίας, ο Οργανισμός των Κρατών της Αμερικής (ΟΕΑ) συνεδρίασε εκτάκτως για να εξετάσει την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Να υπενθυμίσουμε δε ότι ο γενικός γραμματέας του Λουίς Αλμάγκρο είχε πει από τον περασμένο Σεπτέμβριο ότι δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε μια «στρατιωτική επέμβαση». Υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης έχουν ταχθεί και δυνάμεις της δεξιάς αντιπολίτευσης, οι οποίες καλούν να πραγματοποιηθεί, σύμφωνα με τη «Λε Μοντ».

Η «ομάδα της Λίμας» που αρνείται τη νόμιμη εκλογή του Νίκολας Μαδούρο έχει «κάνει δική της υπόθεση» τη βοήθεια προς την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας, η οποία αναγνώρισε τα εκλογικά αποτελέσματα της 6ης Σεπτεμβρίου το 2015 σαν μια εκλογική διαδικασία δημοκρατική, όταν κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή. Αρνήθηκε, όμως, τη νομιμότητα των επαναληπτικών εκλογών, στις οποίες εκλέχτηκαν τρεις βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, και προσέφυγε στα δικαστήρια. «Η μόνη νομιμότητα για την αντιπολίτευση θα είναι αυτή που θα της δώσει τη νίκη», σχολίασε παρατηρητής της εκλογικής διαδικασίας στη Βενεζουέλα. Και επειδή αυτή η νίκη φαινόταν σχεδόν δύσκολη στις προεδρικές, διασπάστηκε και ένα τμήμα της απείχε από τις εκλογές.

Ταυτόχρονα, φάνηκαν και τα όριά της, δεν μπόρεσε να δημιουργήσει, μέσω των μαζικών κινητοποιήσεων, τις προϋποθέσεις ενός κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, όπως στην Ονδούρα, την Παραγουάη και πιο πρόσφατα τη Βραζιλία. Στις χώρες αυτές, αφού πρώτα ανέτρεψαν τις προοδευτικές αριστερές κυβερνήσεις, μετά προχώρησαν σε εκλογές, εγκαθιστώντας νόμιμα πια ακροδεξιές κυβερνήσεις, απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις ΗΠΑ.
Κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα

Στα γεγονότα αυτά αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες στον ΟΗΕ λέγοντας πως «δεν είναι ανάγκη σήμερα να γίνουν στρατιωτικά πραξικοπήματα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Τα πραξικοπήματα γίνονται μέσα στη Βουλή και στα δικαστήρια. Αυτή είναι η νέα τακτική που ακολουθείται από τις ΗΠΑ για να ανατρέψουν έναν εκλεγμένο πρόεδρο, που αγωνίζεται κατά του ιμπεριαλισμού». Και στη συνέχεια υπενθύμισε πως στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, το Εκουαδόρ, οι πολιτικοί ηγέτες έχουν φυλακισθεί ή διώκονται. Η εκλογή Μπολσονάρο έρχεται να ανακόψει το κύμα ανόδου των αριστερών δυνάμεων που εμφανίστηκε στις αρχές του 2000.

Στόχος της Ουάσιγκτον –και της ΕΕ που ακολουθεί πιστά– δεν είναι η αποκατάσταση, όπως ισχυρίζεται, της δημοκρατικής τάξης, αλλά να επιβάλει σε μια χώρα με πλούσια αποθέματα πετρελαίου, μια κυβέρνηση που θα πειθαρχεί με την πολιτική της. Η επιμονή της να αναφέρει συνεχώς ότι ο Νικολάς Μαδούρο είναι «παράνομος» είναι ταυτόχρονα και ένα μήνυμα προς τους οικονομικούς εταίρους της Βενεζουέλας (Κίνα, Ρωσία και Τουρκία). Μια σύγκρουση μεταξύ των χωρών της Καραϊβικής για να επιβληθεί η «δημοκρατική τάξη» μπορεί να έχει παρενέργειες και πέρα από τα σύνορα των χωρών τους. Δεν είναι χωρίς νόημα η προειδοποίηση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας «η ασυγκράτηση ρητορική να μην καταλήξει σε μια τάση στρατιωτικής επέμβασης» στη Βενεζουέλα.

Από την άλλη, είναι και ένα μήνυμα που απευθύνεται στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας ότι αν ανατραπεί από την προεδρία ο Μαδούρο θα έρθει και δική τους σειρά. Με αυτή την οπτική θα πρέπει να δει και να αποκρυπτογραφήσει κάποιος τα σενάρια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Με αυτό το πνεύμα λειτουργεί και η Βουλή της Βενεζουέλας, που κατηγορεί τον Νικολάς Μαδούρο για «κατάχρηση εξουσίας».

Ο πρόεδρος της Βουλής Χουάν Γκουαίντο κάλεσε τους στρατιωτικούς της Βενεζουέλας να ανατρέψουν την κυβέρνηση άμεσα. Το πλαίσιο έχει διαμορφωθεί για την κινητοποίηση τεράστιων στρατιωτικών δυνάμεων. «Παραμένει να δούμε ποιες πολιτικές προσωπικότητες και ΜΜΕ δεν θα σεβαστούν τη λαϊκή θέληση και θα νομιμοποιήσουν τη βίαιη παραβίαση της λαϊκής κυριαρχίας της», γράφει ο Ρομαίν Μίγκους στο «Mondialisation».
Μ. Κοβάνης


Οι αγορές της αλληλεγγύης στο Καράκας
Πέρα από την πίεση και τις απειλές, το πιο αποφασιστικό όπλο που διαθέτουν οι ΗΠΑ είναι το οικονομικό μπλοκ που έχουν επιβάλλει, με συνέπεια την απόκρυψη και την έλλειψη προϊόντων, τον υπερπληθωρισμό και τη ματαίωση κάθε προγραμματισμού για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Μπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση ο Νικολάς Μαδούρο προσέφυγε στο Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, για να προμηθεύσει τη χώρα του με πρώτες ύλες (που στερείται λόγω εμπάργκο) για την παραγωγή φαρμάκων. Ενώ για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών σε αγροτικά προϊόντα έχουν οργανωθεί οι «αγορές αλληλεγγύης», που επεκτείνονται και δραστηριοποιούνται από το χωράφι μέχρι τις λαϊκές αγορές. Μια απ΄ αυτές είναι η Alpargato Solidaria, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. «Εδώ», λέει μια ακτιβίστρια, «ανταλλάσσουμε ιδέες, διασκεδάζουμε, μαθαίνουμε στα παιδιά να τηρούν τις παραδόσεις. Δεν καταναλώνουμε όπως στις καπιταλιστικές αγορές (…) Ξέρουμε τι θα φάμε και αποφασίζουμε όλοι μαζί».


___________________________________________________________________________ 

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ    ΤΟ    ΝΕΟ    ΤΕΥΧΟΣ     ΑΡ. 49 ΤΗΣ    ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ    ΑΠΟΨΗΣ                                     ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ    ΤΟ    ΝΕΟ  ...

Το νέο blogspot μας - Αρχείο Τευχών "Δημοκρατικής Άποψης":