ΕΛΑΜΕΔΕΚ
"ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ" ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ
ΤΩΝ
ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΕΛΑΜ:
ΕΔΕΚ:
_____________________________________________________________________________
Σιζόπουλος: Μνήμες Αντίστασης και «απερισκεψίας»
Η
αναφορά του Μ. Σιζόπουλου στις πρακτικές της ακροδεξιάς στο πραξικόπημα σαν
«απερισκεψία», ξεσήκωσε θύελλα στα μέσα. Μπορεί να πει κάποιος ότι του ξέφυγε.
Αλλά όταν «ξεφεύγουν» μερικά, υπάρχει και ένα πλαίσιο. Είναι λ.χ. γεγονός ότι η
σημερινή ΕΔΕΚ, δεν είναι η ΕΔΕΚ της αντίστασης του 1974 και της αμφισβήτησης
τότε… Οπότε έστω και αν αδικεί την πρόθεση, το slip of tongue του κ. Σιζόπουλου, ήταν και μια στιγμή καθρέφτης για
τις αλλαγές από το 1974 – αλλά και για το ανάγκη να διατηρηθεί η μνήμη μορφών
αντίστασης που μερικοί τις χρησιμοποιούν πια σαν καταναλωτικά είδη.
Ο βασικός λόγος που η
αναφορά το κ. Σιζόπουλου ενόχλησε ήταν ακριβώς γιατί άγγιξε μια ανοικτή πληγή.
Η ΕΔΕΚ, πέρα από την όποια σχέση μερικών με τον κ. Λυσσαρίδη, ήταν ένα κίνημα
αμφισβήτησης που εξέφρασε στο κυπριακό πλαίσιο τάσεις αμφισβήτησή του 1968 και
μετά – και ο βασικός οργανωτικός χώρος εκείνου του πνεύματος και εκείνης της
αμφισβήτησης έφυγε με την αποχώρηση της Αριστερής Πτέρυγας που εξέφραζε εκείνο
το κλίμα… Αλλά ακόμα και οι πιο «ρεαλιστές» αντίπαλοι εκείνης της τάσης, όπως ο
Τ. Χατζηδημητρίου, αποχωρήσαν και αυτοί μετά. Η ΕΔΕΚ άρχισε να εκφράζει, σαν
ένα κομματικό σχήμα χωρίς την σπιρτάδα της αμφισβήτησης πια, ένα λόγο
αναπαραγωγής, που άρχισε να προσομοιάζει περισσότερο τον δεξιό [και σταδιακά
ακροδεξιό] απορριπτισμό… Όποιος γνώριζε τον Δώρο Λοΐζου τον συμβολικό εκφραστή
της γενιάς της αμφισβήτησης, είτε σαν δάσκαλο, είτε σαν διανοούμενο,
αναπόφευκτα θα νοιώθει παράδοξα βλέποντας λ.χ. τη ΕΔΕΚ του 2017 να συμβαδίζει
με το ΕΛΑΜ, τους ιδεολογικούς απογόνους της ΕΟΚΑ Β για το ψήφισμα στην Βουλή
για τις υπογραφές του 1950… Ή και άλλες ανάλογες ρητορικές κινήσεις…
Υπάρχει ένα χάσμα πια
ανάμεσα στην κουλτούρα της αμφισβήτησής και την αντίσταση, αυτούς που πολέμησαν
στους δρόμους του Καϊμακλιού, την κουλτούρα της δεκαετίας του 1970, και την
σημερινή ηγεσία της ΕΔΕΚ που εμφανώς αναζητά τρόπο απόκτησης μορφών καρέκλας
κοκ…
Αυτό όμως που έχει σημασία
είναι η διατήρηση της ιστορικής μνήμης πέρα από τα συμφέροντα η τις μεταμορφώσεις
ατόμων ή οργανισμών. Ο Δώρος Λοΐζου και η ποίησή του ανήκουν στη ιστορική
κυπριακή αμφισβήτηση και όχι σε κόμμα ή αυτόν που ήταν διπλά του, όταν
δολοφονείτο… Ήταν μέρος από τους αποήχους του κυπριακού 68 που αναζητούσαν
υπαρξιακά ρίζωμα ανατολικά της Μεσογείου..
Αφιέρωμα, λοιπόν, στην
αυτονομία της αμφισβήτησης που ανήκει στην Ιστορία – στο κυπριακό 68… Όπως και
το Πολυτεχνείο στην Ελλάδα δεν ανήκει σε κόμμα, ούτε ο Μάης του 68 στην Γαλλία.
Και ο Δώρος δεν μπορεί να ανήκει σε αυτούς που δεν κατανοούν καν ότι περπατούν
στο ίδιο δρόμο με τους απογόνους των δολοφόνων του Φεντερίκο…
Έρχονται πάλι…
Έρχονται, Φεντερίκο…
Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες…
Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν, Φεντερίκο.
Θα σε ξαναθάψουν με τους άλλους,
τους πολλούς,
τον κοσμάκη.
Κι ύστερα θα πουν ότι σε σκότωσαν κατά λάθος,
πως ήταν ατύχημα,
τυχαίο περιστατικό…
Άβε Μαρία, άβε Μαρία
προσευχήσου για μας…
Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους…
Εμάς που μας σκοτώνουν τυχαία,
κατά λάθος…
Έρχονται, Φεντερίκο…
Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες…
Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν, Φεντερίκο.
Θα σε ξαναθάψουν με τους άλλους,
τους πολλούς,
τον κοσμάκη.
Κι ύστερα θα πουν ότι σε σκότωσαν κατά λάθος,
πως ήταν ατύχημα,
τυχαίο περιστατικό…
Άβε Μαρία, άβε Μαρία
προσευχήσου για μας…
Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους…
Εμάς που μας σκοτώνουν τυχαία,
κατά λάθος…
Δώρος Λοίζου
Μάρω Εμμανουήλ – Δέφτερη Ανάγνωση:
_____________________________________________
