Κύπρος: «Σε πρωτόγνωρο περιβάλλον, το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί»
του Γεώργιου Μιχαηλίδη (*)
Οι Κυπριακές Βουλευτικές εκλογές της 30ης Μαϊου 2021
Μέσα σε
αντίξοες συνθήκες, και με πολλές ιδιομορφίες, λόγω του Κορονοϊού διεξάγονται οι
βουλευτικές εκλογές στις 30 Μαΐου στην Κύπρο.
Πέραν των αυξημένων υγειονομικών μέτρων, για πρώτη φορά θα υπάρξει και
κινητή κάλπη που θα πηγαίνει (με τα απαραίτητα μέτρα) σε κρούσματα που έχουν
διαγνωσθεί θετικά.
Το Κυπριακό Κοινοβούλιο
Για πρώτη
φορά τις 56 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων διεκδικούν 658 υποψήφιοι μέσα από
15 κόμματα και πολιτικούς σχηματισμούς (7 εκ των οποίων συμμετέχουν για πρώτη
φορά σε κοινοβουλευτικές εκλογές) και 4 μεμονωμένοι υποψήφιοι. Οι εκλογές
γίνονται (από το 1974) κανονικά ανά πενταετία. Για να εκλέξει ένας σχηματισμός
βουλευτές στη πρώτη και δεύτερη κατανομή απαιτείται ποσοστό 3,6% και 7,2% για
την τρίτη κατανομή
Οι έδρες στη
Βουλή των Αντιπροσώπων είναι 80, από τις οποίες οι 24 (30%) ανήκουν στην
τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η οποία όμως μετά τις διακοινοτικές ταραχές του
1963-64 αποχώρησε και δεν συμμετέχει στις δομές της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το πολίτευμα στην Κύπρο είναι Προεδρικό, και έτσι η Βουλή δεν παρέχει ψήφο εμπιστοσύνης, με μοναδική αρμοδιότητα την έγκριση νομοθεσιών, και αυτή με πολλές ιδιαιτερότητες (δεν μπορούν πχ οι Βουλευτές να έχουν νομοθετική πρωτοβουλία, όταν τα σχέδια νόμου έχουν οικονομική επίπτωση και επιβαρύνουν τα δημόσια οικονομικά, ενώ αυτή η πρωτοβουλία ανήκει στην Κυβέρνηση. Συχνές είναι δε την τελευταία οκταετία οι αναπομπές νόμων από τον κ. Αναστασιάδη, ιδιαίτερα εκείνων με φιλο-λαϊκό χαρακτήρα).
Οξυμένη αντιπαράθεση
Οι
βουλευτικές εκλογές του 2021 θα διεξαχθούν μέσα σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον,
το οποίο καθορίζεται από τις δραματικές εξελίξεις στο Κυπριακό, από την
συνεχιζόμενη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού, από τις νέες συνθήκες
που έφερε η πανδημία καθώς και από την κρίση στην πολιτική ζωή του τόπου,
ιδιαίτερα με τη διαφθορά που αγγίζει το Προεδρικό μέγαρο.
Στο
Κυπριακό η κατάσταση είναι
κυριολεκτικά οριακή. Η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου έχει ήδη κτυπήσει την
πόρτα. Η Τουρκία ξεδιπλώνει μια άνευ προηγουμένου επιθετικότητα. Η Αμμόχωστος
έχει μπει στο στόχαστρο για εποικισμό. Η στρατηγική της κυβέρνησης
Αναστασιάδη-Συναγερμού στο Κυπριακό οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα, με τις
καινοφανείς και ευφάνταστες ιδέες της, και αφήνει την αποδοχή της διχοτόμησης
να εμπεδώνεται στη συνείδηση της κοινωνίας. Τρία χρόνια πέρασαν από το Κρανς
Μοντάνα, και ο αφέθηκε ο νουνεχής Τ/Κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί χωρίς καμία
διαπραγμάτευση, μέχρις ότου η Άγκυρα με παρεμβάσεις επέβαλε τον δικό της
διαλεκτό. Το χειρότερο είναι ότι κανένας από την κυβέρνηση και κάποιες άλλες
πολιτικές δυνάμεις δεν εξηγεί στο λαό τι θα σημαίνει η επόμενη μέρα της
διχοτόμησης για το μέλλον του και την ασφάλεια μας πάνω στο νησί. Η τελευταία
πενταμερής διάσκεψη επιβεβαίωσε τους χειρότερους αυτούς φόβους (https://www.epohi.gr/article/38714/akoma-ena-rantevoy-ston-dromo-ths-epilyshs-toy-kypriakoy).
Ο τόπος και ο λαός βρίσκονται κάτω από την 8ετή διακυβέρνηση μιας παράταξης που υπηρετεί ξεδιάντροπα τα ιδιοτελή συμφέροντα των τραπεζών και μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών. Ξεπούλησαν το Συνεργατισμό και ξεπουλούν ό,τι προφτάσουν από το δημόσιο πλούτο της χώρας. Ξεχαρβάλωσαν τις εργασιακές σχέσεις. Κούρεψαν το κοινωνικό κράτος. Αδιαφορούν για τα ασφυκτικά προβλήματα των μικροεπιχειρηματιών. Περιφρονούν τη δημόσια παιδεία και τη δημόσια υγεία, ακόμα και τώρα σε συνθήκες πανδημίας, αφήνοντας τα νοσηλευτήρια υπό κατάρρευση και το κράτος ανέτοιμο να σέρνεται στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Η διαφθορά δηλητηριάζει την
κοινωνία, το κράτος, την οικονομική ζωή. Είναι γνωστό ότι το σαράκι της
διαφθοράς αποτελεί προϊόν του καπιταλιστικού συστήματος, διαχρονικό φαινόμενο
στον τόπο, το οποίο δυστυχώς, άγγιξε ακόμα και μονάδες από το χώρο της
Αριστεράς. Όμως, αυτό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο είναι κάτι
ουσιαστικά διαφορετικό. Πρώτον, γιατί σε όλους τους διεθνείς δείκτες τεκμηριώνεται
ότι με την άνοδο του Νίκου Αναστασιάδη και του Συναγερμού στην εξουσία
εκτινάχτηκε η διαφθορά στην Κύπρο σε ύψη και μεγέθη που δεν ξαναείδε ο τόπος σε
όλη την ιστορία του. Και δεύτερο, γιατί για πρώτη φορά, η διαπλοκή αγγίζει -με
τρόπο που δεν απαντάται πουθενά στην Ευρώπη- τον ίδιο τον Πρόεδρο της χώρας, το
οικογενειακό του περιβάλλον και το δικηγορικό του γραφείο.
Με αυτά τα
δεδομένα να καθορίζουν το πολιτικό τοπίο, το Κόμμα της Αριστεράς ΑΚΕΛ, έχει
πλήρη συναίσθηση ότι στην πορεία προς τις εκλογές θα κλιμακωθεί η πολεμική, η
λασπολογία και συκοφαντία σε βάρος του πρώτα και κύρια από την πλευρά της
κυβέρνησης, του Συναγερμού και των ΜΜΕ που ελέγχουν. Στο πρόσωπο του ΑΚΕΛ, οι
κυβερνώντες βλέπουν τη μόνη δύναμη που στέκεται απέναντι τους από τη σκοπιά των
λαϊκών συμφερόντων και όχι μικροπολιτικά και τυχοδιωκτικά. Βλέπουν τη δύναμη
που τους υπενθυμίζει τις ασήκωτες ευθύνες τους -και στην Ιστορία αλλά και
σήμερα- για τη διχοτόμηση της Κύπρου και τα αδιέξοδα του Κυπριακού. Ταυτόχρονα,
επιθέσεις πρέπει να αναμένουμε και από άλλες κατευθύνσεις που θεωρούν ότι με
όπλο το λαϊκισμό θα αποσπάσουν ψήφους από την Αριστερά. Η απάντηση του ΑΚΕΛ
είναι ξεκάθαρη: Όποιος διακινεί τη θεωρία ότι «όλοι είναι το ίδιο», τότε -είτε
συνειδητά είτε ασυνείδητα- εξυπηρετεί το Συναγερμό, αφού με αυτό τον τρόπο όχι
μόνο διαστρεβλώνει την αλήθεια, αλλά ταυτόχρονα ξεπλένει την πιο διεφθαρμένη
και αντιλαϊκή κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος.
Το μήνυμα που
πρέπει να φτάσει σε κάθε ψηφοφόρο του ΑΚΕΛ, σε κάθε άνθρωπο της Αριστεράς και
του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, σε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη είναι ένα:
Αν το ΑΚΕΛ και η Αριστερά αποδυναμωθούν, θα αποδυναμωθεί η δική τους στήριξη
και θα καταστούν κυριολεκτικά ανεξέλεγκτοι
οι κυβερνώντες και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους,
χωρίς ελπίδα για μια εναλλακτική πορεία για την πατρίδα μας. Το στοίχημα που
πρέπει να κερδηθεί είναι η μείωση της αποχής από τους προοδευτικούς και
αριστερούς ψηφοφόρους, φαινόμενο που έγινε ιδιαίτερα αισθητό στις
προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2016, εξ αιτίας σειράς λαθών και αστοχιών
και ιδιαίτερα το Μαρί και την τραπεζική κρίση.
Ο τόπος και ο
λαός χρειάζεται ένα ισχυρό ΑΚΕΛ, μέσα κι έξω από τη Βουλή γιατί:
Πρώτον. Χωρίς ισχυρό ΑΚΕΛ, δεν πρόκειται να
υπάρξει προοδευτική αλλαγή στη διακυβέρνηση του τόπου το 2023, οπότε θα γίνουν
οι επόμενες Προεδρικές εκλογές. Όσοι πιστεύουμε ότι ο τόπος δεν αντέχει
άλλη μια πενταετία με το Συναγερμό στην κυβέρνηση, όσοι πιστεύουμε ότι ο τόπος
χρειάζεται προοδευτική αλλαγή, πρέπει να συσπειρωθούμε γύρω από το μεγάλο κόμμα
της αντιπολίτευσης, το μεγάλο πόλο των προοδευτικών δυνάμεων της Κύπρου: το
ΑΚΕΛ και την Αριστερά. Ο
δρόμος για την αλλαγή του 2023 περνά μέσα από την ενδυνάμωση του ΑΚΕΛ το Μάη
του 2021.
Δεύτερο. Γιατί το ΑΚΕΛ είναι η δύναμη που όχι
μόνο επαληθεύτηκε στις εκτιμήσεις του για το Κυπριακό, αλλά που με συνέπεια
υπερασπίζεται την προοπτική της επανένωσης της πατρίδας και της λύσης του
Κυπριακού στη συμφωνημένη βάση και πλαίσιο. Η ψήφος στο ΑΚΕΛ είναι ψήφος ενάντια στη διχοτόμηση και το στάτους κβο.
Είναι η πιο καθαρή ψήφος υπέρ της επανένωσης της Κύπρου.
Τρίτο. Γιατί είναι η μόνη δύναμη με προτάσεις και διεκδικήσεις που υπηρετούν τους πολλούς και όχι τους λίγους, το λαό, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νέα γενιά, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τον κόσμο της αγροτιάς. Είναι το ΑΚΕΛ που προτάσσει μέσα στη Βουλή θέσεις για κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συλλογικών συμβάσεων, για προστασία της πρώτης κατοικίας της λαϊκής οικογένειας και της μικρής επαγγελματικής στέγης, για προστασία των ημικρατικών και του δημόσιου πλούτου, για τη δημόσια παιδεία και υγεία, τη διαφάνεια, τα δικαιώματα της γυναίκας, τον προσφυγικό κόσμο, το περιβάλλον. Είναι οι βουλευτές του ΑΚΕΛ που πρωτοστατούν με προτάσεις νόμου, ερωτήσεις, εγγραφές θεμάτων, για τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και των τοπικών κοινωνιών. Που συγκρούονται με το συντηρητισμό και την αλαζονεία και των κυβερνώντων. Που ξεσκεπάζουν τα σκάνδαλα και τα ψέματά τους.
(*) του Γεώργιου Μιχαηλίδη, Οργανωτικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ Ελλάδας
(περισσότερα στο: https://demokratiki-synergasia-cy-gr.blogspot.com/2021/01/30052021.html)
(Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ 29-30/05/2021)
______________________________________________
